Thuiswerken heeft zo zijn voordelen. Je kan het wat rustiger aan doen. Het ritme van de dag verloopt op een andere manier dan wat je al jaren gewoon bent. Mijn wekker laat zich nu pas om half acht horen. Toch een groot verschil met vijf over zes! En dan, na het ontbijt, een half uurtje een frisse neus halen in de omgeving. Heerlijk met dit fris lenteweer! Zo had ik gisteren - in een rustige woonwijk - een verrassende ontmoeting met een grote bonte specht (pag. 204). Met zijn snavel zat hij in het gras te pulken, vlak naast een boompje. Wellicht op zoek naar mieren of ander klein grut. Hij kreeg me maar laat in het vizier zodat hij, op pakweg drie meter afstand, opvloog en een tiental meter verder landde tegen de stam van een ander boompje. Toen ik mezelf wat naar rechts verplaatste om hem beter te kunnen observeren, verstopte hij zich links achter de stam. Wou ik hem van de linkerkant bekijken, schoof hij de andere richting uit zodat ik de indruk kreeg dat hij verstoppertje aan het spelen was.
Hierboven een foto van de woonwijk. De specht ontdekte ik in het gras vóór het boompje links
Hierboven de afbeelding van het mannetje (met aanwijsstreepjes) uit 'De slimste vogelgids'