Het is herfst en dan zoeken spreeuwen elkaars gezelschap op. Vooral in deze periode kunnen grote aantallen gezien worden. Dat zijn enerzijds onze eigen broedvogels + hun jongen en anderzijds soortgenoten uit Scandinavië en Oost-Europa die naar België komen om de strenge winter in hun geboorteland te ontvluchten. Een deel van onze eigen broedpopulatie trekt weg naar zijn overwinteringsgebieden in Zuid-Engeland of Noord-Frankrijk. De spreeuwen die hier blijven, zwerven de komende maanden in kleinere groepjes door steden en over het platteland. Elke avond zoeken ze elkaars gezelschap op om in groep te overnachten op gemeenschappelijke slaapplaatsen. Samen slapen is immers veiliger dan alleen. Vanmorgen om kwart over zeven was ik 'te gast' op zo'n slaapplaats: een gigantische laurierhaag met enkele eiken en essen daar vlak in de buurt. Vóór de zon opkomt, wordt nog druk met elkaar overlegd, bijvoorbeeld over welke route ze zullen kiezen die hen leidt naar de beste foerageergebieden. Ik kon hun drukke gesprekken en discussies registreren. Of er ook ruzie gemaakt werd, kan ik niet zeggen ...
